Kendimiz ve çevremizde yaşayan insanlar büyük bir mücadele vererek mutluluk peşinde koşuyoruz.Bir türlü mutlu olamıyoruz.Ben olmaktan biz olmaya geçemediğimiz sürece de mutluluğu yakalamayacağız.

          İçinde yaşadığımız kapitalist sistem rekabete dayalı olarak işliyor.Aileler arasında başlayan benim olsun ,ben kazanayım,dünya rızkından daha çok payı nasıl alırım tutkusu içinde başlayan mücadele ,devletler arasında rakabete dönüşerek devam ediyor.Benim olsun tutkusu tatmin olmuyor.Böyle bir yaşam içimde anlık mutluluklar yaşansa da devamlılık getirmiyor.

         Ben olarak yaşarken çıkarlar ,duygular çatışıyor.kavgaya dönüşüyor.Öyle oluyor ki ölümle sonuçlanıyor.Kapitalist sistem içinde yaşadıkça bu durum kaçınılmaz olarak devam edecek.Aileler kendi aralarında rakabet ederken,devletler de birbirlerine üstünlük sağlamak için sürekli çatışacaklar.Savaşacaklar insanlar hayattan kopacaklar.Yaşayanlar kısa bir mutluluktan sonra mutsuzluk yaşamaya devam edecekler.Çünkü ben duygusu ,benim olsun sevdası devam ederken, mutluluk peşinde koşmaya devam edecek.

        Ne zaman ki biz dediğimizde mutlulukta beraberinde gelecektir.