“Naylon çorap giyemedim/öğretmene varamadım.”
Bu sözler ile büyüyen bir nesildik. Öğretmen, köylerimizin aydınlık yüzü,geleceği,yaşam içinde ki en yüce değeriydi.Öğretmen demek;saygı duymak demekti.Öğretmen demek;Hayat arkadaşı,sırdaşı ve umudun var olması demekti.
Köye Enstitüleri gerçeğini bilmeyenler,yaşamayanlar,yok sayanlar;Öğretmen ahlakını,bilimini,getirisini,katkısını da bilemezler.Takıntısı olan yaşamı çark ettirmek isteyenlerin gözünde öğretmen;”Devlet memuru,657 rakamlı şahıstır.” sıkışmak ve tarifi olmayan nesildir. Emek ve emekçinin bakışında ise; varmak, almak, kurtulmak, yaşamaktır.
Sabah gezintisi yapıyorum. Fındık bahçeleri için hazırlık yapmakta olan gündelikçi bayanlar,genç kızlar pazardan almış olduğu bir şeyi göstermekte,baktım bir çift naylon lastik.Bildiğimiz renk renk plastik lastik ayakkabı gibi değil. Ayağa giyilen ,renkli basma desenli,gül,çiçek motifleriyle güzel bir ayakkabı,İzin istediğim,elime aldım gerçek bir ayakkabı.Basma dediğimiz bezin üzerine sert naylon plastik kaplaması yapılmış, alt tabanı dişli ve numaralı,üzerinde imalatçı firma olan “Emek” logolu ve görünüşü, duruşu göz alan çok desenli güzel bir bayan ayakkabısı.
Yaşlı kadınlar ve bayanlar imrenerek baktıklarına ve içlerinden “Erken doğmuşuz” sözlerini dışa vurmaktan çekinmediklerini duyduk.Sözüm içimde kalamazdı,esir olmamalı ve özgürlüğüne kavuşmalıydı;Sizlerin dönemi kara lastik dönemiydi ve Naylon icat edildiğinde hayalleriniz öğretmendi ,boşuna kendinizi eskittiniz ve harcadınız dedim ama onlar yüzüme bakarak;sen de kendini hak etmeyenler için bitirdin savunmasını yaşattılar.
Öğretmenler naylon lastik giyemeyenlerin içinde yaşamaya devam ettiğini sanmıyorum artık. Artık , bir dönemler olduğu gibi, SSK, Emekli sandığı gibi düşleri de pek kalmadı,Öyle şeyler ister olduk ,öyle şeyler ile yaşam sallandırdık ki;Geçmişimiz geleceğimize ipotek edildi.Etrafımızın toz-dumanı gözlerimizde fer,ışık almaya devam ediyor, inançlarımızı, ideallerimizi bir avuç aç göz,mide doymaz çalmış,ukala olmuş ve alay ediyor. 1968 gençliğinin Beşiktaş sahilinde denizi açtığı gibi ,açmak ,içinde o pis pis gülen dişlerini kırmak istedim.”Zamanında gelemediğim gibi özür’ü “al başınıza çalın demek istedim.Yine de ;Naylon lastik giyemedim türküsüyle; Go Home Yankee birlikte yürüsün istedim...Sevgilerimle..
