Ordu’da yaklaşık 53 yıldır saat tamirciliği yapan Yusuf Akpınar, eskiden saatlerin tamamen el işçiliği ile üretildiğini ve bu nedenle mesleğin daha zor olduğunu, günümüzde ise elektronik saatlerin yaygınlaşmasıyla birlikte mesleğin geleceğinden endişe duyduğunu belirtti.
Saatçilik mesleğine ilkokuldan sonra başladığını söyleyen Akpınar,"1962-63 yılları arasında çıraklığa başladım. Oradan askere gittim, askerden geldikten sonra 1971 yılında bu işe başladım. Hala şuanda devam ediyorum desem olmuyor ama yine de devam ediyorum. Sabahları dükkanı kendim açıyorum, müşteri gelirse işlerimi görüyorum" dedi.
"Eskiden saatleri hep elimizle yapıyorduk"
Eskiden saatlerin tamamen el işçiliği ile üretildiğini ve bu nedenle mesleğin daha zor olduğunu belirten Akpınar , "Eski zamanlara göre bizim dönemimizdeki ustalık şuanda yok. Şuanda hep elektronik saatler var parçayı alıp takıyorsun. Eskiden saatleri hep elimizle yapıyoruz. Şimdi her şey hazır pil al tak. Yine iş fena değil Allah bereket versin" diye konuştu.
"Mesleğin geleceği var ama çırak yetişmiyor"
Günümüzde elektronik saatlerin yaygınlaşmasıyla birlikte mesleğin ustalık gerektirmediğini belirten Akpınar, "Mesleğin geleceği var ama çırak yetişmiyor. Yani 5-10 sene sonra usta olmayacak. Gençler istemiyor. İstese daha da güzel meslek aslında. Bir kaç tane saatçi vardı 2-3 kişi anca kaldı. Usta var ama bu işten anlayan usta da yok. Şimdi benim oğlum sayılır ustalardan çoğu yapılmayan saatleri de yapar. Saat tamiri çok önemli, şimdi saatler hep elektronik saatler pili bitiyor, entegreleri bozuluyor onları yapıyoruz. Ama eski saatlerde çarkı kırardı, maşası kırılırdı bunları yapardık. Eskiden el emeğiydi. Saatçilik şimdi eskisine nazaran basit, zor olanlar da yok değil" ifadelerini kullandı.
Özel Haber/ Zeynep TELCİ
