Şiddet içeren ve hedefi topluluğu iknâ etmek olan suça; terör diyoruz.
Sanıldığı gibi, terörist suçların hedefi çok uzak ve afakî değildir. Ve illâ da örgütlü işlenmesi de gerekmez.
Ülkemizde bireysel terör suçundansa, örgütlü olanı daha ağır basmaktadır. Dünyada da böyledir.
Terör; bizatihi o suçu işleyenin amacını çoğu kez realize etmiyor.
Terör; rejimin bekâsına yarıyor.
Terör; görünen iktidarın istifasına, seçime gitmesine veya ömrünü uzatmasına yarıyor.
Terör; yerli istihbarat örgütümüzün, komşu istihbarat örgütlerimizin, Nato üyesi dost ülkelerin ve görünürde düşman ülkelerin; halkla, yöneticilerle konuşma dilidir.
İstihbarat örgütleri de sahipsiz, kontrolsüz asla değildir. Onları var eden irade, aynı zamanda da sahibidir, çoğunlukla.
Terörist faaliyetlerin/suçların mutlu sonuçlandığı ender durumlar elbette vardır. Ama tam tersi sonuçlar çoktur. Böyle de sürüp gidecektir.
Bizlerin nüfus yapısıyla, yerleşim tercihlerimizle, sosyal yapımızla, tepkilerimizle, nefretlerimizle, isteklerimizle, sevgimizle, tutkularımızla, beklentilerimizle, oy’larımızla oynayabilmek, yönetebilmek için; yüzlerce yöntem vardır. Bunlardan biri ve en kanlısı da: Terörizmdir. Terördür.
2015 Türkiye Seçimleri’nin ana direği istikrar tutsaklığıdır. İstikrarın zora girmesi için de terörizme ihtiyaç vardır. ‘Bak sen istikrar istiyorsun ama, terör belası buna müsaade etmiyor!’ denilmektedir.
İstikrar istemek, beklemek çok insanî bir tercihtir. Bu beklentiyi kullanarak, iktidarda kalmaya çalışmak da alçakçadır. Zaten alçaklık da, iktidarların fıtratındandır.
7 Haziran öncesi istikrarın zora girmesi; istikrarsızlığın cepleri ve mideleri yakma derecesi, iktidar partisine yeteri kadar oy verilmesine yetememiştir. Koalisyonla da yola devam etmesi istenmediğinden, sandık önümüze tekrar gelmiştir.
İkna yöntemimiz olan terörist saldırılar da devam etmektedir.
İktidar; vazgeçmek, durdurmak, engellemek, susturmak gibi yolları kullanması gerekirken; miting düzenlemektedir. Ve bu mitinglerde de oy istemektedirler.
Ve bazı salaklar, mitinglerin amacının terörü engellemek olduğunu, bu mitinglerde partizanlık yapılmamasını salık vermektedirler.
Bazı daha az salaklar da, iktidarın terörle mücadele amacıyla bu mitingleri istemeseler de, önlerinde bulduklarını sanmaktadırlar.
Bu mitingler, planlanan sürecin sadece bir modülü. Dur sen, bak bize daha neler edecekler?!
“Milyonlarca nefes, teröre karşı, tek ses” diyebilmek ve bu istikamette psikolojik harekat yapabilmek için, neye ihtiyaç var Allah’ını seversen!? Neye?: TERÖRE.
