Hiçbir şeyim yok benim, ruhumdan, kalbimden ve aklımdan başka… Param, pulum, yatım, katım yok…. 
Herkes kadar çırpınıyorum yaşamın içinde. Ne oturduğum evin sahibiyim, ne içinde durduğum bu bedenin. Evim dağınıktır çoğu zaman, keyfim gelene kadar toplamam. Bedenime de çok iyi baktığım söylenemez… 
Kazandığım para ancak yeter yaşamama, geçmişte yaptığım ve yapmadığım şeyler yüzünden borçlar öderim. Hayat gibi işte, herkes gibi, ben de bir garip Havva kızıyım; kendimle geçinir giderim. 
Lüks düşkünlüğüm yok ama konfor severim. Mor, lila, eflatun olsun, çamurdan olsun giyerim. Marka bilmem, isim bilmem, hoşuma gidiyorsa üstüme geçiririm. 
Bir türlü bırakamadığım şu sigarayı içerim. Alkol sevmem ama kırk yılda bir, ben de demlenirim. Kahveyle iyidir aramız, çayı ancak                                 mecbur kalırsam içerim. 
Yalnızlığımla barışığım, zor gelir çoğu zaman başkalarına katlanmak. Evimde huzur isterim. Dostluğum sağlamdır, bir de sevgililiğim; eş olmayı denedim                   iki kere, beceremedim. 
Ekmeğimi, yüreğimi, paramı seve seve paylaşırım. Bir tek kitaplarım değerlidir, onları kimseye elletmem. Bütün yolculuklarım, akıl oyunlarım, hayallerim, cehaletim o sayfalarda gizlidir;                          kimseye gösteremem. 
Birini ilk görüşte sevmediysem, ağzıyla kuş tutsa bir daha sevemem. İnatçıyımdır ama bilmiyorsam itiraz da etmem. Köşelerim serttir, kendim bile dönemem. O yüzden başkasının yapmasını da                 beklemem. 
Dilim sivridir, içimdeki dilimdedir,                   politik olmayı beceremem.                           Küfür de ederim yeri gelirse, dua da; yüreğimdekini gizleyemem. 
Alışmışım tek başına ayakta durmaya,   her işi kendim yapmaya;                          hayatıma biri girince şöyle kadın kadın oturmayı öğrenemem. 
Aşkı, sevgiyi, tutkuyu, ihtirası, ihaneti bilirim. Hepsini de birbirinden ayırabilirim. Kalleşi, onursuzu,             psikopatı yüz metreden tanıyabilirim. 
Hayattan öğreneceğim çok şey vardı.                 O yüzden biraz hızlı yaşamış olabilirim. Zor kanarım, zor güvenirim ama dibine kadar sevebilirim. Konu aşk olunca iner yelkenlerim, bir limanda demirlerim. 
İşte böyle! Hayat denen bu kurgunun oyuncularından biriyim. Hiç bitmeyecek bir tekamülün öğrencisiyim.                               Tek bir meziyetim var: Sevmek!                 Bilmiyorsan, gel sana öğreteyim!

Hiçbir şeyim yok benim, ruhumdan,

Kalbimden ve aklımdan başka…

Param, pulum, yatım, katım yok…. 


Herkes kadar çırpınıyorum yaşamın içinde.

Ne oturduğum evin sahibiyim,

Ne içinde durduğum bu bedenin.

Evim dağınıktır çoğu zaman,

Keyfim gelene kadar toplamam.

Bedenime de çok iyi baktığım söylenemez… 


Kazandığım para ancak yeter yaşamama,

Geçmişte yaptığım ve yapmadığım şeyler yüzünden borçlar öderim.

Hayat gibi işte, herkes gibi, ben de bir garip

Havva kızıyım; kendimle geçinir giderim. 


Lüks düşkünlüğüm yok ama konfor severim.

Mor, lila, eflatun olsun, çamurdan olsun giyerim.

Marka bilmem, isim bilmem, hoşuma gidiyorsa üstüme geçiririm. 


Bir türlü bırakamadığım şu sigarayı içerim.

Alkol sevmem ama kırk yılda bir, ben de demlenirim.

Kahveyle iyidir aramız, çayı ancak mecbur kalırsam içerim. 


Yalnızlığımla barışığım, zor gelir çoğu zaman başkalarına katlanmak.

Evimde huzur isterim. Dostluğum sağlamdır,

bir de sevgililiğim; eş olmayı denedim iki kere, beceremedim. 


Ekmeğimi, yüreğimi, paramı seve seve paylaşırım.

Bir tek kitaplarım değerlidir, onları kimseye elletmem.

Bütün yolculuklarım, akıl oyunlarım, hayallerim, cehaletim o sayfalarda gizlidir;                      kimseye gösteremem. 


Birini ilk görüşte sevmediysem, ağzıyla kuş tutsa bir daha sevemem.

İnatçıyımdır ama bilmiyorsam itiraz da etmem.

Köşelerim serttir, kendim bile dönemem.

O yüzden başkasının yapmasını da beklemem. 


Dilim sivridir, içimdeki dilimdedir, 
politik olmayı beceremem.

Küfür de ederim yeri gelirse, dua da; yüreğimdekini gizleyemem. 

Alışmışım tek başına ayakta durmaya,her işi kendim yapmaya;

 Hayatıma biri girince şöyle kadın kadın oturmayı öğrenemem. 


Aşkı, sevgiyi, tutkuyu, ihtirası, ihaneti bilirim.

Hepsini de birbirinden ayırabilirim.

Kalleşi, onursuzu, psikopatı yüz metreden tanıyabilirim. 


Hayattan öğreneceğim çok şey vardı.

O yüzden biraz hızlı yaşamış olabilirim.

Zor kanarım, zor güvenirim ama dibine kadar sevebilirim.

Konu aşk olunca iner yelkenlerim, bir limanda demirlerim.

 
İşte böyle! Hayat denen bu kurgunun oyuncularından biriyim.

Hiç bitmeyecek bir tekamülün öğrencisiyim.

Tek bir meziyetim var: Sevmek!

Bilmiyorsan, gel sana öğreteyim!