Engelsiz sevgi;Öncelikle,3 Aralık Dünya Engelliler gününüz kutlu olsun sevginiz daim olsun kardeşlerim.
Toplumsal hayatta ailelerin ve çevredeki insanların engellilere bakış açısı,bu bakış açısının en önemlisi "Sevgi Nedir?sorusunu gündeme taşımaktadır.
Sevgi yaşatan bir iksirdir; insan sevgiyle yaşar.. sevgiyle mutlu olur ve sevgiyle çevresini mutlu eder. İnsanlık sözlüğünde sevgi bizim canımızdır; biz birbirimizi onunla hisseder, onunla duyarız. Allah, insanları birbirine bağlama konusunda sevgiden daha güçlü bir irtibat unsuru, bir zincir yaratmamıştır.Bu zincirin en önemli halkası sevgi ise;Engellilerin aile yaşamı çevresi Fiziksel işlevlerindeki bozulma ya da bazı eksiklikler nedeniyle engellinin hareket yeteneği sınırlanınca, bu, onun özel yaşamına da bazı kısıtlamalar getirdiği kaçınılmaz olur, bu zorlukları yaşayanlar daha iyi bilirler,çünkü bende biliyorum, dileğimiz "kısıtlamaların" onların hayatında sevgi ve mutluluğa "Engelsiz sevgiye" dönüşmesi, acınmışlık ile sevgi duygusu arasında sıkışıp kalmaması,oysa hiç bir engelli kendisine acınmasını değil gerçek manada sevilmesini istemektedir.
Bakalım bu engelli kardeşimiz şu cümleleriyle biz neler ifade ediyor.
Engelli insanlar sevgiye daha hasret, ilgiye daha mı çok düşkündür?
Engelin vermiş olduğu zorlukların hayata yansıyan etkilerinden biriside insanların engellilere karşı olan ilgisizliği ve sevgisizliği olarak ortaya çıkmaktadır. Engellilerin toplum nezdinde “Öteki” olarak tanımlanması, normal statüden çıkarılarak, sanki farlı bir insanmış muamelesini görmesi çok üzülerek belirteyim ki bazı sorunları da gün yüzüne çıkartmaktadır.
Engelli insanların insanlar tarafından acınan gözlerle ve acınan sözlerle tavsif edilmesi sevgi ve ilginin yerine acımak duygusunu ortaya çıkartmıştır. Acımayı sevgiyle eşdeğer gören zihniyet acaba sevgi ile acıma hissini ayırmakta çok mu zorlanıyorlar? Yoksa acımak kâfi mi geliyor? Sevmek, ilgili olmak için insanlara acımak gerekmez. İnsanların insan olduğu için sevilmesi gerektiğini hep savunuruz. İnsanlara insan gibi değer vermeyenlerde maalesef bunu savunurlar. Lakin savunmak yeter mi? İnsana insan gibi davranmadıktan sonra, insanca sevmedikten sonra, önce biz insan olmadıktan sonra…
Sevgiye her insan muhtaçtır. Her insan sevmek sevilmek değer bulmak ister. Fakat sırf engelli olduğu için sevilmeyen, sevgiye hasret bırakılan yürekler, ilgisiz bırakılan insanlar belki sevgiye ilgiye biraz daha fazla ihtiyaç duyacaklardır. Sanırım yaşadıkları toplumda ilgiyle, sevgiyle karşılanmayı her insan gibi bir engellide ister. İstemek yeter mi? Yetmez!
Sevgiye hasret gönüllerde bir sevgi olabilmek temennisiyle…diyor,bende yüreğimle engelsiz seviyorum sizleri ve gününüzü cani gönülden kutluyorum.
"TOPLUMSAL HAYATTA ENGELLİLERİMİZ VE YAŞAMDAKİ ZORLUKLARI…"
