Benim bilmediğim başka şeyler var. Başka durumlar, bambaşka hayatlar. Mesela biz ne zaman siyaha boyadık hayallerimizi? Biz ne zaman kızıla boyamaya başladık ellerimizi? Biz ne zaman kardeşlerimize pusu kurduk? Ne zamandan beri kurda kuşa yem olduk?
Lütfen!
Rica ediyorum bana çok mantıklı bir açıklama borçlusunuz. Ben bu sorularımın cevabını ne hükümetten, ne başkalarından istiyorum. Kimden istiyorum biliyor musunuz?
SİZDEN.
Halk olarak beni aydınlatmalısınız. Ben bilmiyorum aklım, havsalam almıyor. Bir çıkış yolu var mıdır? Müslüman müslümana sırt çevirir mi? Kardeş kardeşi kırar mı? Bizim dinimizde Adem ile Havva’dan olma kardeş değil miyiz bu kahrolası yeryüzünde? Ne için bu kadar kan ve gözyaşı dökme? Mezara girince iki metre bezden başka ne götüreceğiz yanımızda?
Lütfen!
Bana bir izahta bulunun, mizah deyin. Sen rüyadasın öyle bir şey yok deyin. Öyle bir şey olmasın ben kötü şakaya razıyım. Kimse ölmesin ben ağlamayı üstlenirim.
Bir sanatçı diyor ki;
-Benim beş liralık oyunumu oynatmadılar.
Ne demek bu bizim gibi batı özenticisi bir ülkede? Ne demek sanata ambargo koymak? Biz cahil miyiz de etkileneceğiz? Biz saf mıyız da izleyip saf değiştireceğiz?
Lütfen!
Bana bir açıklama borçlusunuz temsilcilerim, vekillerim, seçtiklerim. Bana bir minnet borçlusunuz. Bana bir hayat borçlusunuz. Analara evlat, babalara sabır, eşlere kardeşlere umut borçlusunuz. Ben kendim için bir şey istersem namerdim.
SİZ BU ÜLKEYE CAN BORÇLUSUNUZ!
Biz ne canlar vermeye hazırız bu memlekette, yeter ki geçerli bir sebep olsun. Dedim ya sevgili ve çok kıymetli okurlarım, bende mangal gibi yürek, derviş misali sabır vardı amma; kopuktu zincir, olduramadım.
Siz ey halkım, en az yetkililer kadar suçlusunuz. En az onlar kadar yalancısınız. Ve biz ki olanları görmezmiş gibi sandık sandık canımızı satalım.
SİZLER DE BU ÜLKEYE CAN BORÇLUSUNUZ!
