İnsan temizlik eğitimi almazsa birçok hayvandan daha çok kirliliği yaşamında daimi yaşayabilecek bir canlı türüdür. Bu sebeple doğan her çocuğa ‘’kaka’’ eğitimi verilerek bu süreç başlar. Kısaca eğitim olmazsa temizlik de asla olmayacaktır. Üstelik dinimizde iman ile temizliğin birlikteliği sıkça anımsatılır bizlere. Ancak kişi temizliği güzellik kavramıyla eş sayarak asıl sorun olan sağlık disiplininden uzaklaştırmaktadır. Elbette görünüm açısından da önemli bir husus olmakla birlikte temizlik; gündelik ve ömürlük yaşamı sürdürmek için en konu sağlıktır diye düşünüyorum.

Önce beden, sonra yaşanılan her alanın temizliğine dikkat göstermek insanın kendine duyduğu saygının da göstergesidir. Bireyin kendine gösterdiği bu titizliği (ki gösteriyorsa elbette) çevresine daha doğrusu yaşadığı tüm alanlara da göstermesi gerekir. Sokağa tüküren, yediği içtiği şeylerin çöplerini hoyratça öteye beriye atan insanları bizim toplumuzda çokça görüyoruz. Medeni insanlığın en tipik göstergesi olan çevre temizliği hususu Türkiye’de maalesef çok berbat bir durumda. Son yıllarda artan terör olayları sebebiyle ortalıklarda çöp kutularını görmek te mümkün olmayınca insanlar daha bir hoyratlıkla ellerine geçen her şeyi sokaklara savuruyorlar. Ne de olsa taşeron, sarı önlüklü, ellerinde süpürge faraş sokakları temizleyen işçiler varlar.

Oysa bu en temel eğitim sorunlarıdır biridir. Nasıl ki evinde çöpünü en uygun alana çöpüne atıyorsan ya da atana dek bir yerde tutup sonra çöpe yöneliyorsan sokakta da bu durum aynıdır. Ya da bir mesire ya da deniz kıyısına gittiğinde oluşan çöpleri biriktirip en uygun konteynere atmak gerekiyorsa ve bu gerekliliği adam sendecilikle geçiştiriyorsan medeni insan değilsindir kardeşim.

Çeşitli televizyon kanallarında çevre duyarlılığı ile kısa kısa videolarla bu konu dillendiriliyor. Ancak bu konu önce evde sonra okullarda halledilebilir. Hele hele eğitimli gibi gördüğümüz, bildiğimiz birçok insanın dahi çevre konusundaki gayrı titiz hallerini gördüğümüzde bu konudaki tuhaflık belirgin oluyor. Çocukluk yıllarımızda daha ilkokuldayken her gün ceplerimize konan mis gibi, ütülü mendilleri anımsayalım… Şimdilerde bu gelenek yok oldu. Yerine hazır peçete mendiller almış olabilirler ancak onlar da kullanıldıktan sonra maalesef çöp olarak sokaklara dönüyorlar. Bu detayı anımsatma sebebim hep aynı kritik noktaya işarettir… O da ‘’eğitim’’, ‘’eğitim’’…

İnsanı diğer canlılardan ayıran yegâne özelliği aklıdır. İyi insani diğerlerinden ayıransa medeni olup olmadığıdır. Eğer ki medeni olduğumuzu iddia ediyorsak çevremize ve ona gösterdiğimiz duyarlılığa dikkat etmeliyiz. Malum arslan yattığı yerden insan da yaşadığı yerden belli olur…