Günümüzün en önemli problemlerinden birisi de şehir içi seri toplu ulaşım imkanıdır. Günümüzde toplu ulaşım aracı olarak; minibüs, küçük ve büyük otobüsler, metrobüsler kullanılıyor; eğer bunlar özel yapım değilse hepsi akaryakıt kullanıyorlar. Petrol Ülkemizde şu an için tükettiğimizin; ancak % 10 unu üretebiliyoruz; geri kalan yaklaşık % 90’lık miktarı ithal ediyoruz. Akaryakıt kullanan araçlardan başka; şimdi yeni sistemde elektrikli (şarjlı, batarya şarjı) otobüsler var. Bunlarda belirli bir kilometreyi mevcut dolumları ile gidebiliyorlar; bitime yakın tekrar şarj ediliyor. Bu araçların şarj maliyetlerinin petrole göre; yaklaşık üçte iki daha uygun olduğu verilen bilgiler arasında; ayrıca ithal girdi yok. Hatta şimdilerde şehir içi otobüslerin hidrojen enerjisi ile çalışanında üretildiği biliniyor; ama şimdilik yaygın durumda değil.
O halde çözüm nedir diye sorarsak; çözüm raylı sistem olarak ortaya çıkıyor. Özellikle kurallarına uygun 100 km sürate göre düzenlenmiş metro, tren, tramvay bu ulaşıma en uygun araçlar olarak ortaya çıkıyor. Aynı anda aynı yöne giden; yüksek sayıda yolcuyu, gideceği yere ulaştırıyor. Özel kendi hattından gittiği için trafik problemi yok. Bu sistem raylı araçlar gittikleri yöne göre; o bölgedeki ulaşım sorununu çözüyorlar. Şehirler ve İlçeler büyüyorken; raylı sistemin geçebileceği yerler; mutlaka imar planına koyulmalı; sonradan daha büyük problemlerle karşılaşılmamalı. İhtiyaç doğduğu ve yapım maliyetleri karşılanır duruma gelindiğinde; mutlaka yapılmalıdır. Böylece trafik yoğunluğu olan şehir içi bölgelerde aşırı taşıt yoğunluğu en aza iner.
