Seçim dönemleri toplumların en hareketli, en sesli ve en cömert zaman dilimleridir.
Bu dönemlerde geçmişin siyasal ayıp ve günahları, yanlışları, başarıları, hataları, başarısızlıkları, övgüler, sövgüler, yergiler, alkışlar, yuhlar arasında bir bir ortaya dökülürken, biz sıradan yurttaşlarda ülkemizin ve toplumumuzun içinde bulunduğu durumu öğrenme fırsatı yakalarız... Gerçekler saklanamaz biçimde ortaya dökülür…
Seçim öncesinde siyasetçiler ve siyasi partiler Gökyüzüne bile sevgi, sevda ve umut ekerken, seçimin ertesinde kimileri neşeyle siyasi hasat yaparken, kimileride boşa kürek çekmiş olmanın ve eve boş dönmenin hüznünü, yorgunluğunu ve siyasi bir hazanı yaşar…
CHP’nin ekonomik programı ve sonra açıkladığı “MERKEZ TÜRKİYE” projesi hayli ilgi çekerken, AKP’de bariz bir şaşkınlığa neden oldu. CHP gündemi elinde tutarken, AKP’yi yeni arayışlara itti…
AKP seçim propagandasını Din ve hamaset üzerine oturturken, “Onlar konuşur, AKP yapar” sloganı en vurucu siyasi söylemleri oldu.
Slogan çarpıcı, ama gerçekçi değil. Gelecek yıllarda On Üç senelik AKP iktidarından arkaya, halkın yaşantısına katkı yapacak, yön verecek hiçbir şey kalmayacak. Övündükleri bölünmüş yollar bile azımsanacak ve eleştiri konusu olacak…
AKP ve Tayyip Erdoğan CHP’ye diyor ki; Bu memlekette dikili ağacın yok!
Gelin AKP’nin ‘Onlar Konuşur AKP yapar’ sloganının doğru olup olmadığını anlamak için sadece İkinci Dünya Savaşı sırasında, CHP’nin bir yandan Osmanlı borçlarını öderken, bir yandan da yapılanlara ve AKP döneminde satılanlara bir bakalım.
1939- Ergani Bakır işletmeleri, Karabük Demir Çelik Kok fabrikası, İstanbul Tramvay şirketinin hükümete devri, İstanbul tünel tesislerinin hükümete devri, Bursa ve Mersin elektrik tesislerinin devletleştirilmesi, Adana elektrik şirketinin devletleştirilmesi, Sivas Demiryolu Makine Fabrikası, İstanbul İETT, Karabük Demir Çelik Yüksek fırınları, Ankara Havagazı şirketinin devletleştirilmesi, Karabük Demir Çelik Boraks fabrikaları, Unkapanı Atatürk Köprüsü, İlk Türk Denizaltısının denize indirilişi, Sivas-Erzurum Demiryolu, Tekirdağ Şarap fabrikası.
1940 Kozabirlik, Türk Petrol Şirketi, 21 yerde Köy Enstitüsü, İstanbul Radyosu, Ereğli Kömür İşletmesi, Haliçte yapılan ikinci Türk Denizaltısı, Garp Linyitleri İşletmesi. 1941- Gebere Barajı, Petrol Ofisi, Türk Hava Kurumu Ankara uçak fabrikası, Elâzığ Cüzzam hastanesi.
1942- Dalaman ve Hatay Devlet üretme çiftlikleri, Bursa, Denizli, Mersin, Çorum, Urfa Kız Sanat enstitüleri, Eczacıbaşı İlâç Fabrikası.1943- Zonguldak-Kozlu Demiryolu, İstanbul Atatürk Bulvarı, Diyarbakır-Batman Demiryolu, Seyhan Regülâtörü, Sivas Çimento Fabrikası, Ankara Fen Fakültesi.
1944- TZDK, İzmit Klor Alkali Fabrikası, İzmit Selüloz Fabrikası, Ankara Uçak Fabrikasında 140 Eğitim uçağı, Ambulans uçakları ve çok sayıda Planör, İzmit Gazete ve Sigara kâğıt fabrikası, Yeşilköy’de üretilen yerli ilk Türk yolcu uçağı denemesi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Mersin Limanı, Gaziantep Havaalanı, Fevzipaşa- Malatya- Diyarbakır- Kurtalan Demiryolu, Sakarya Ziraat alet ve Makine Fabrikası, İzmir Yüksek Ekonomi ve Ticaret Okulu,
1945- Şirketi Hayriye’nin Devlet tarafından satın alınması, İskenderun Limanı, İlk yerli Ampulün üretimi, Balıkesir, Van, Rize, Erzurum, Erzincan ve Çankırı’da lise ve Enstitülerin açılması, Ormanların koruma amaçlı Devlet mülkiyetine geçmesi. (Devamı yarın)
