Çürüme evrensel bir kanun. Her şey çürüyor.

Demirden makineler dahi olduğu yerde çürüyor. Bilim adamları bu durumu metal yorgunluğu olarak tarif ediyor. Yatırım sayesinde eskiyen makineler yenileniyor. Yatırım olmaz ise iş sonlanıyor.

Canlı yaşlanıyor. Aslında yaşlanma bir çeşit çürüme. Canlılar doğuruyor ve çürümeyle mücadele ediyor. Eğer doğum gerçekleşmez ise canlı sonlanıyor.

Siyasal toplumlar hızla çürüyor. Siyasi gücü ele geçirenler toplumun ekonomik artıklarını gasp etmeye başlamasıyla çürüme hız kazanıyor. Gaspçılar kendi aralarında organize oluyor Sistemi düzeltecek idealist kişiler kısa zamanda yok ediliyor. Çürüme hız kazanıyor.

Çürüyen siyasal toplumların yerine yenisi mutlaka geçiyor. Demokratik ülkelerde sorun seçimler sayesinde kısa zamanda çözülüyor. Demokratik olmayan ülkelerde ise sorun ihtilal ya da devrime neden oluyor. Sistem bir şekilde kendini yeniliyor.

Siyasal toplumlaraki çürümenin öncü göstergeleri var. Bunları aşağıdaki gibi sıralamak mümkün:

1. Siyasal güç merkezi kutsanıyor. Bu durumu ilk tespit eden Sosyolog İbni Haldun olmuştur. Ona göre; siyasal toplumu ilk defa yönetenlere karşı yönetilenler karşı çıkıyor. Fakat zaman geçtikçe insanlar yöneticilere alışıyor. Sonra tapınmaya başlıyor.

Türkiye'de yapılan en son AK Parti Kongresindeki realite Ibni Haldun'un işaret ettiği tapınmanın parti genelinde başladığını gösteriyor.

2. Aristo Kuralı işliyor.

Ünlü Yunan Filozofu Aristoya göre; "Oligarşi azınlık bir grubun siyasi otoriteyi ele geçirmesiyle başlıyor. Siyasal otoriteyi ele geçirenler önce zenginliğini artırıyor. Siyasal gücü bırakmamak için yasal düzenlemeler yapıyor. Daha sonra siyasi iktidarı kendi soyundan gelenlere bırakmanın yollarını oluşturuyor"

Aristo tanımlaması bize pek yabancı gelmiyor.AKP'ye selam veren zenginleşiyor. Siyasi gücü elde tutmak için başkanlık sistemine geçmek amacıyla anayasal değişiklik talepleri devam ediyor. Bu amaçla siyasal güç (yeni hükumet ) oluşturuluyor. Damat geleceğe hazırlanıyor.

Aristo kuralı Türk Siyasal hayatında gayet güzel işliyor. Aristo kuralındaki işleyişin kendileri dahi farkında olmayabilir. Ama Aristo'nun 2400 yıl önce söyledikleri geçekleşiyor.

Çürümenin evrensel kanunu önlenemiyor.